کشیدگی عضله کشاله ران یکی از رایج ترین آسیب های ورزشی مخصوصا ورزش فوتبال می باشد. منظور از کشیدگی در واقع کشیدگی عضله اداکتور (عضلاتی که در حرکت به طرفین پا, وظیفه جمع کردن پا به داخل را دارند) که در در داخل ران واقع شده است می باشد. گروه عضلانی اداکتور (Adductor) از پنج عضله زیر تشکیل شده است:

1- اداکتور برویس (Adductor Brevis)

2- اداکتور لانگوس (Adductor Longus)

3- اداکتور مگنوس (Adductor Magnus)

4- گراسیلیس (Gracilis)

5- پکتینوس (Pectineus)

این آسیب دیدگی معمولا زمانی رخ می دهد که عضله خارج از محدوه مجاز کشیده شود و دچار پارگی بافتهای عضلانی شود. منظور از کشش, پارگی عضلانی بوده که بسته به میزان شدت عارضه به سه کلاس زیر طبقه بندی می شود:

1- درجه یک که در آن تعدای از فیبرهای عضلانی پاره شده اند

2- درجه دو که تعداد بیشتری از فیبرهای عضلانی پاره شده اند

3- درجه سه که پارگی کامل عضله کشاله ران را دربرمی گیرد

علائم و نشانه های کشیدگی کشاله ران

در آسیب گرید یک علائم تنش کشاله ران تا زمانیکه فعالیت تمام شود, ممکن است بروز نکند. احساس گرفتگی و سفتی و مقداری احساس درد در زمان کشش و انقباض عضلانی ممکن است وجود داشته باشد.

در گرید دو تنش کشاله ران درد فوری بطوریکه از گرید یک شدیدتر می باشد وجود دارد. این درد در حالت کشش و انقباض عضلات تشدید می شود. همچنین این گرید با تماس دچار درد می شود.

گرید سه این آسیب دیدگی در عضلات اداکتور خیلی نادر می باشد. در گرید سه احساس درد و سوزش فوری وجود دارد و ورزشکار بدون درد قادر به حرکت نمی باشد. همچنین در گرید دو و سه یک کبودی ممکن است در زیر منطقه جراحت بعد از چند روز بدلیل خونریزی بافتها بوجود بیاید.

درمان کشیدگی کشاله ران

درمان فوری برای هرگونه آسیب عضلانی شامل استراحت, یخ و فشار می باشد. استفاده از کیسه های یخی برای مدت بیست دقیقه در هر دو ساعت باعث تسکین درد و خونریزی بافتهای داخلی می شود.

استراحت یک روش منطقی برای درمان می باشد که البته توسط بعضی ورزشکاران مورد بی توجهی قرار می گیرد. این امر یک کار غیر منطقی می باشد زیرا که تبدیل آسیب گرید یک به دو و دو به سه خیلی سریع صورت می گیرد. به طور کلی در آسیب گرید یک باید 3 هفته استراحت در نظر گرفته شود و در گرید دو بین 4 تا 6 هفته باید در نظر گرفته شود.

در مورد پارگی کامل یعنی گرید 3 ممکن است جهت ترمیم احتیاج به عمل باشد و پس از آن 3 ماه فرآیند توانبخشی باید در نظر گرفته شود.

پیشگیری از کشیدگی عضله کشاله ران

استفاده از توصیه های زیر جهت کاهش احتمال آسیب دیدگی کشاله ران می تواند مفید باشد:

1- گرم کردن: قبل از آغاز مسابقه یا تمرین گرم کردن عضله باعث کاهش احتمال آسیب کشیدگی عضله می شود زیرا که افزایش درجه حرارت بدن میزان کشش عضله را افزایش می دهد. مدت زمان مناسب برای گرم کردن بدن حداقل بیست دقیقه می باشد و بهتر است فعالیت آرام آرام آغاز شود. استفاده از شرتهای فشاری (جذب) و ساپورتهای ران جهت نگهداری درجه حرارت عضله مناسب می باشد و این اطمینان را می دهد که حتی در دماهای پایین نیز عضلات دمای خود را حفظ می کنند.

2- انجام فعالیت های ریکاوری بعد از هر جلسه تمرینی و مسابقه باعث فرآیند سر کردن مناسب می شود. این امر باعث می شود تا عضلات از مواد زائد خالی شوند. انجام حرکات کششی بهترین کار برای این امر می باشد.

3- حفظ استقامت و انعطاف پذیری عضله باعث جلوگیری از کشیدگی عضله می شود. افزایش استقامت عضلات به ورزشکار این اجازه را می دهد تا فعالیت های ورزشی را با کنترل بیشتری انجام دهد. سفتی عضلات با تنش بر روی عضلات همراه می باشد. استفاده از حرکات کششی برای این منظور بسیار مفید می باشد.

4- رژیم غذایی نیز در آسیب عضلات تاثیر گذار می باشد. اگر ورزشکار در 48 ساعت گذشته از کربوهیدرات زیاد استفاده کند لذا منبع تغذیه مناسب برای انرژی لازم برای انقباض عضله موجود می باشد. در صورت تغذیه ناکافی فرد دچار خستگی زود و در نتیجه افزایش احتمال آسیب دیدگی می شود.