مشکلات مربوط به فتق و کشاله ران از آسیب های شایع در فعالیتهای ورزشی, مخصوصا در ورزشهایی مانند فوتبال جایی که ناحیه لگن تحت نیروی پیچشی زیاد قرار می گیرد, می باشد.

فتق نافی اشاره به برآمدگی محتویات شکمی در اثر ضعف در بافتهای متصل کانال نافی, که دچار پارگی می شوند, دارد. این آسیب دیدگی عمدتا در ورزشهایی که دارای تغییر جهت ناگهانی  و پیچش زیاد می باشد رخ می دهد.

کانال نافی ناحیه ای بین شکم و ران داخلی می باشد که از طریق آن بیضه ها (در آقایان) و لیگامانهای رحم (در بانوان) در دوران کودکی فروکش می کند. ناحیه نافی یک نقطه ضعیف در دیوار شکمی می باشد. این نقطه ضعیف در نتیجه این حقیقت که طناب اسپرمی در آقایان و لیگامانهای رحم در بانوان از این کانال می گذرد می باشد.

پیش از فتق نافی واقعی, لایه های عضلانی شکمی در اثر عکس العمل تنش زیاد در این ناحیه بواسطه کار و فعالیت ورزشی زیاد بصورت الاستیک در میاید. فشار ایجاد شده در اعصاب عبورکننده از این ناحیه مخصوصا عصب جنیتوفمورال (Genitofemoral nerve) باعث ایجاد درد شدید شده که می تواند به ناحیه بالای ران و بیضه ها سرایت کند.

علائم و نشانه های فتق نافی

در  این آسیب دیدگی بعد از انجام فعالیت ورزشی فرد آسیب دیده دچار درد می شود. روز بعد از فعالیت ورزشی خارج شدن از تخت و یا ماشین مشکل می باشد. هر گونه اعمال زور باعث افزایش فشار شکمی می شود ,مانند صرفه و عطسه کردن و یا انجام فعالیت ورزشی, نهایتا منجر به ایجاد درد می شود. در مراحل اولیه فرد ممکن است قادر به انجام فعالیت ورزشی باشد اما مشکل رفته رفته بدتر می شود.

درد در کشاله ران و لگن می تواند اشاره به مشکلات متعددی داشته باشد مانند آسیب بخش لامبر کمری, مفصل هیپ, مفصل ساکروایلیاک, دستگاه شکمی و تناسلی ادراری, در نتیجه تشخیص این عارضه احتیاج به مهارت زیادی دارد.

از آنجائیکه این آسیب دیدگی احتیاج به یک متخصص جهت تشخیص دارد لذا برای مدت چند هفته یا چند ماه تشخیص صحیح نرمال نخواهد بود. در افرادی که علائم معمول فتق نافی را دارند متخصص می تواند با استفاده از ارزیابی فیزیکی و اسکن التراسوند بیماری را تایید کند.

درمان فتق نافی

درمان محافظه کارانه بوسیله متخصص فیزیوتراپی شامل پایداری و استقامت عضلات در ناحیه لگن می باشد اما این امر به ندرت موجب درمان می شود. در اکثر موارد با استفاده از شرتهای فشاری امکان انجام فعالیت ورزشی وجود دارد تا اینکه زمان مناسب برای عمل جراحی فرا برسد. مواردی وجود دارد که فرد آسیب دیده قادر به انجام فعالیت ورزشی بواسطه کاهش عملکرد وجود ندارد که در اینصورت عمل جراحی لازم می باشد.

عمل جراحی فتق نافی در طی دهه گذشته دستخوش تغییرات گسترده ای شده است. بهترین جراحان در حال حاضر اقدام به عمل جراحی تحت بیهوشی موضعی می کنند. بسته به شرایط فرد بیمار مانند سن, شغل, وضع سلامت عمومی و اندازه و موقعیت فتق نافی, نوع عمل جراحی انتخاب می شود.

یک روش مرمت حداقلی توسط دکتر موشاوک (Dr Ulrike Muschaweck) در مرکز هرنیا (Hernia) در مونیخ آلمان صورت گرفته است. در این روش حداقلی پزشک از مش های جراحی برای تعمیر فتق استفاده نکرد و فقط بافت متاثر مورد تعمیر قرار گرفت. این بدان مفهموم می باشد که ورزشکار می تواند پس از دو روز به تمرینات شدید بازگردد.

تکنیک مش برای بیمارانی که دارای حلقه کانال نافی معیوب بزرگی  می باشند و برای بیماران سن بالایی که دیوار شکمی آنها ضعیف می باشد مناسب می باشد. عدم تحرک فیزیکی در این مورد لازم نمی باشد و فرد می تواند بعد از چند روز فعالیتهای فیزیکی را آغاز کند.

اساس بیهوشی های موضعی حذف درد بوسیله بلوکه کردن اعصاب در ناحیه فتق از طریق تزریق بدون درد می باشد. این تزریق با بی حسی نخاعی مانند تزریق اپیدورال فرق می کند. مزیت بی حسی موضعی در این است که فرد آسیب دیده می تواند بعد از عمل سرپا بایستد و احتیاجی به بستری در بیمارستان نمی باشد. بیمار معمولا بعد از عمل جراحی می تواند غذا بخورد و دچار عواقب جانبی داروهای بیهوشی نظیر تهوع, استفراغ و سردرد نمی شوند.

با توجه به حذف این اثرات جانبی و کم خسارت بدون عمل, فرآیند توانبخشی می تواند به سرعت آغاز شود. فرد آسیب دیده روز بعد از عمل به بازگشت به فعالیتهای روزانه و ورزشی ترغیب می شود. فعالیتهای نظیر دوچرخه سواری می تواند آغاز شود. ورزشکاران برجسته بعد از گذشت 3 تا 4 روز می توانند بدوند. بعد از 5 تا 6 روز هیچ گونه محدودیت فیزیکی وجود ندارد.

پیشگیری از فتق نافی

تمرینهای استقامتی و پایداری باعث افزایش عملکرد عضلات اطراف تنه و لگن می شود. انجام تمرینهای استقامتی با استفاده از توپهای جیم بال و ایروبیک یا کش های بدنسازی یا پیلاتس مفید می باشد.